Beschrijving: A szabadság bolond körei: geregisseerd door András Dér, Klára Muhi. Met Liza Goldschmidt, György Jakab, Gabriella Blága, Zsuzsa Csillag. Het "gekkenhuis" in Intapuszta was in de jaren zestig en zeventig een legendarisch instituut. Getolereerde kunstenaars en anti-staatsaristocraten woonden hier gemengd met gewone patiënten. Intapuszta was de eerste ‘hekloze’ werktherapie-instelling in Hongarije. De tegenstrijdigheid van die tijd is dat de oprichting van de Gouden Kooi (genoemd door de oprichter, psychiater Benedek István) werd toegestaan ​​in het voorjaar van 1952, op het hoogtepunt van het terroristische regime van Rákosi. Intapuszta bloeide volledig op in de jaren zestig toen Dénes Goldschmidt directeur van het instituut werd. De hervormingspsychiater heeft een speciaal onderkomen gemaakt voor mensen die zich om de een of andere reden niet kunnen aanpassen aan de ‘normale wereld’. Goldschmidt accepteert een baronnenfamilie, als arbeider of als patiënt, accepteert ook een moeder die haar kind niet kan houden, of een alcoholist of depressieve kunstenaar die hier langzaam weer op de been komt. Het houdt ook de politiek verboden psychoanalytische tradities in een specifieke vorm. Als onderdeel van de werktherapie kopiëren de patiënten zelf de Rorschach- en Szondi-tests, zodat de psychologen van die tijd er grip op kunnen krijgen. Ze houden theatervoorstellingen, organiseren hun eigen radioprogramma, redigeren literaire bloemlezingen, organiseren sportwedstrijden. Frequente bezoekers in 'deze kleine cirkel van vrijheid' zijn grootheden uit het Kadar-tijdperk als bijvoorbeeld Sándor Weöres, László Kamondy, György Petri of Zoltán Huszárik. Uit archiefonderzoek is onlangs echter gebleken dat Intapuszta feitelijk werd beheerd door binnenlandse zaken en bureaus. En de rapporten zijn gebonden aan één persoon: Goldschmidt. Het feit dat de gerespecteerde Goldschmidt een III/III-agent was onder de naam "Hegyi" schokte de psychiatrische samenleving diep. Het moet worden uitgelegd en opnieuw geïnterpreteerd.